کتاب دیوید کاپرفیلد اثر چارلز دیکنز

در خلاصه اثر آمده است: «در داستان دیوید اول شخص است. در فصل‌های نخست، دیوید را همراه مادر جوانش می‌بینیم، مادری معبود دیوید که آفریده‌ای است شیرین و نازنین، اما ضعیف و سبک‌مغز. پگاتی، این موجود عجیب و غریب، که رفتارش تند و خشن ولی دلش سرشار از مهر و عطوفت است، در کنار آنان است. رشته‌ی این زندگی آمیخته به عشق و محبت با ازدواج بیوه‌ی جوان با آقای موردستون مردی سنگدل، که در پس نقاب متانت مردانه پنهان شده‌است گسسته می‌شود؛ این مرد، به تحریک خواهرش، سرانجام باعث مرگ پیشرس همسر جوان و ساده دل خود می‌شود. دیکنز تأثرات این کودک را، که نمی‌تواند با محیط تازه سازگار شود و در لاک خود فرومی‌رود، استادانه شرح داده‌است. ناپدری، کودک عاصی را به مدرسه می‌فرستد تا بدرفتاریهای آقای کریکل ظالم را تحمل کند. وی در مدرسه نسبت به یکی از رفیقان خود، به نام استیرفورث حس ستایش بی‌حدی پیدا می‌کند. او جوانکی است فریبنده که بعداً باعث سرخوردگی دوستش می‌شود و کودک با ترادلز مهربان و خوش‌بین، که با کشیدن اسکلت وقت می‌گذراند، صمیمی می‌شود.»

UK Essays در نقدی، به شخصیت دیوید پرداخته است: «دیوید شخصیتی است که کمبودهای زیادی دارد و در زندگی، چیز زیادی نمی‌خواهد. او دوست دارد به عنوان یک شخص مورد تایید قرار گیرد و یک خانواده گرم داشته باشد. این نیازهای اساسی هر شخصی است. او در دوران حساس کودکی و تولد هیچ کدام از این دو مورد را نداشته است. به همین دلیل باید از آن چه که طبیعت به او داده است، یعنی استعداد و اراده قوی خود برای رسیدن به این اهداف استفاده کند. از آن جا که داستان به صورت گذشته نگرانه روایت می شود، می دانیم که او در زندگی به موفقیت رسیده است. آن چه که با خواندن رمان می خواهیم به آن برسیم این است که دیوید چگونه توانسته به اهداف خود برسد. برای فهم این مساله صدها صفحه داستان پیش روی ما قرار دارد. چیزی که مشخص است این است که علی رغم وجود شرایط پیچیده، دیوید همچنان یک فرد خوش بین باقی می‌ماند. خوش‌قلبی دیوید گاهی اوقات به ضرر او عمل می‌کند و در صحنه‌هایی که باید عقلانی عمل کند، او را احساسی و ضعیف نشان می‌دهد. این مساله برای مثال زمانی که دیوید عاشق دورا می‌شود و با او ازدواج می‌کند، به وضوح دیده می‌شود. دورا با آن همه خودخواهی و بی تجربگی نه مناسب ازدواج است و نه به درد دیوید می‌خورد. بعدا سرنوشت این اشتباه را اصلاح می‌کند. دورا می‌میرد و دیوید با اگنس ازدواج می‌کند، عشق واقعی‌اش که همیشه نگاهی خواهرانه به او داشت. اگنس باهوش و مهربان است و از آن جا که عشق دو طرفه‌ای دارند، این ازدواج به موفقیت می‌رسد. در این لحظه متوجه می‌شویم که دیوید آن قدر‌ها هم بداقبال نیست. مخصوصا بعد از این که دیکنز می‌گوید: "در پایان، خوبی پیروز می‌شود." استعداد، اراده قوی، سخت‌کوشی و خوش‌بینی دیوید به او کمک می‌کند که چه در دوران کودکی و چه در بزرگسالی به خواسته‌های خود برسد. »